Mijn naam is Chika Fujie. Ik kom uit een muzikaal gezin: mijn moeder geeft al haar hele leven pianoles, en mijn grootouders runden een jazzcafé in Japan. Toen ik acht jaar oud was, raakte ik voor het eerst een viool aan, en vanaf dat moment heb ik het instrument nooit meer losgelaten.
Het maakt me gelukkig om steeds nieuwe klanken te creëren en mijn emoties via de viool te uiten. De veelzijdigheid van het instrument inspireert me, of het nu gaat om verschillende muziekstijlen (van klassiek en jazz tot tango en pop) of om het spelen in diverse ensembles (solo, strijkersgroep, orkest, bigband, enzovoort). En natuurlijk is de viool ideaal omdat je hem makkelijk overal mee naartoe kunt nemen.
Mijn muzikale opleiding begon bij mijn moeder, waar ik vaak onder de vleugel te vinden was tijdens haar pianolessen. Mijn eigen vioollessen volgden de Suzuki-methode, waarbij het luisteren naar muziek centraal staat voordat je het zelf probeert te spelen. Deze aanpak stimuleert je brein om een beeld van de muziek te vormen, wat helpt om de techniek onder de knie te krijgen, zelfs als die nog in ontwikkeling is.
Op mijn achttiende begon ik mijn studie viool aan het conservatorium in Tokyo. Later vervolgde ik mijn opleiding aan de universiteit van Boston, waar ik op mijn vierentwintigste afstudeerde als uitvoerend musicus.
In de loop der jaren heb ik in de meest uiteenlopende orkesten gespeeld en ben ik momenteel aanvoerder van een kleiner orkest dat regelmatig wordt ingehuurd om koren te begeleiden. Daarnaast ben ik eerste violist van het strijkkwartet “Rosamunde.”
Sinds de vroege jaren negentig woon ik in Brabant, waar ik met veel plezier vioolles geef aan zowel beginners als gevorderden, van jong tot oud. Naast mijn vioollessen geef ik ook Japans, zowel individueel als in groepsverband.